VROUWELIJK GODDELIJK ASPECT & HET HEILIGE ZUIDEN

WUJUD KEPADA PANGERAN DIPONEGORO
Verschijning In Droom Van Pangeran Diponegoro/Prins Diponegoro
aquarel op geprepareerd aquarel papier 20 – 40
© Roy James Döhne © 2004
opdracht voor boek PANGERAN DIPONEGORO – Ruud Greve

VROUWELIJK GODDELIJK ASPECT & HET HEILIGE ZUIDEN

Noem religie en wij willen de gemoederen hoog laten oplaaien. Is dat altijd zo geweest? Zowel de wetenschap als de filosofie spreekt over evolutie die leert dat een “ontwikkeling” zich koppelt aan bijvoorbeeld de Kosmos, de natuur, de biologie, de historie, de religie et cetera,  en dus de ervaring beschrijft van de mens, in de meest oorspronkelijke zin van het woord. En dat opschreef. Toen ik voor het eerst in 1992 over de Ratu Kidul hoorde, las en onderzocht, werd mijn verbazing gewekt omdat ook in de aan de Ratu Kidul gewijde overleveringen een soort evolutie aan te wijzen is. Deze kan wel terug  voeren naar onheuglijk beleefde oer-tijden die eerder met natuur te doen had en niet met religie.

Deshalve ben ik met dit phenomeen in relatie gegaan, gewoonweg door allerlei te verzamelen, dat te bestuderen, en verdere onderzoeken te beschouwen in symbolieken, zonder alle respect en interesse te verliezen van de versmelting met een verzonnen sprookjesfiguur. Dat dit een waar “vrouwelijk goddelijk aspect” zou kunnen betreffen vermoedde ik toen nog niet. En óók heeft  kunnen overleven tot vandaag de dag op het meer dan 15.000 Indonesische eilandenrijk in de wel grootste Islam staat ter wereld, zij het in een geheel eigen vorm met het grootste kenmerk in de overlevering van het “Zuiden” en de kleur “Groen”.

Zo wordt het phenomeen van de Javaanse Zuidzee Vorstin genoemd in allerlei “babads” (kronieken) van Java, Indonesië; in de Koninkrijken van Pajajaran (West-Java), de historische Hayam Wuruk (Oost-Java) en Mataram (Midden-Java). Onverbloemd wordt de Ratu Kidul vernoemd door Panembahan Senopati (1586-1601 AD), zijn kleinzoon Sultan Agung (1613-1645 AD), als zijnde de echtgenoot van de Vorstin, terwijl in de Babad Tanah Jawi andere namen gehoord worden die ontegenzeglijk de symbolieken vertonen van of relateren met eenzelfde figuur die naar het Zuiden trekt om daar Vorstin en Heerseres van de Indische Oceaan te worden (Penguasa Samudra Kidul).

IBUNDA YANG MEMENUHI
De Heilige Moeder Die Voldoet
Holy Mother Who Fullfills
oil-on-linen 100 – 100 cm Juni 2004
© Roy James Döhne ©

Opnieuw gewekt in mijn fascinatie omdat het “zuiden” vele malen genoemd wordt met andere goddelijke vrouwen, zoals Aphrodite de Griekse Liefdesgodin (Kreta, ten Zuiden van Athene), in Rome Venus geheten (haar tempel stond op de zuidelijke hellingen), de Hindoese Kali en Durga (die zich keren naar het Heilige Zuiden), de Hindoese Avalokiteshvara (die “zijn” gebeden richtte naar het Zuiden en “zijn” leringen kreeg in het Zuiden, om daarna de mannelijke uitvoering te worden van de Boeddhistische Quan Yin, Vorstin van Mededogen en Barmhartigheid), de Zuid-Amerikaanse Yemaya (richtend naar het Zuiden), de mysterieuze Astraeia (die naar het Zuiden valt),  Kwan/Kum Yin (de Godin van het Zuiden), zelfs de oer-Nederlandse Nehallenia wiens altaar in Zeeland opgericht is bij Domburg, Zeeland, en Zij naar het zuiden keert vanuit de Noordelijke Zee wanneer Zij aan land gaat. Ook de Arabische Almachtige sprak tot de engel Izra’il om in het Zuiden de oeverloze Groene Zee Gods binnen te gaan om het “wezen van de volmaakte mens” te vinden. Deze vertelling wordt verbonden met de toekomstige Ratu Adil en Pangeran/Prins Diponegoro (zie aquarel boven). Diponegoro kreeg de inval dat de Ratu Adil een en dezelfde zou kunnen zijn als de Ratu Kidul, zo schreef hij in zijn memoires (bijzonderheden bekend bij schrijver dezes).

De Oost-Javaanse Orang Tengger mensen laten op de duizendste dag na het overlijden de ziel overgaan op het dodenfeest Pesta Njewoe. De ziel reist naar het Zuiden met mystieke betekenis (voor een wedergeboorte). De West-Javaanse Orang Baduis kennen het terrasvormige heiligdom Artja Sasaka Dhomas (respectievelijk beeld, achthonderd, pilaar/afkomst), waar het ritueel van zuivering en loutering plaats vindt. Dit is eveneens een mystiek gebeuren om een hereniging met hun opperste godheid Batara Toenggal te bewerkstelligen. Hier richten de deelnemers zich naar het Zuiden, de heilige windstreek, om tot zichzelf te kunnen keren. De doorgang waar de ziel door heen moet bevindt zich in de “zuiderwal”. De doorgang, Sanghyang Gerit, zal de ziel verpulveren om de laatste onreinheden te doen verdwijnen. Hierbij mag herinnerd worden dat het onderzees waterpaleis in de Indische Oceaan van de Ratu Kidul dezelfde naam draagt van de heilige offerplek der Orang Baduis, namelijk Bale Sasaka Dhomas Kencana. Ook de Hopi Indianen kennen dit ritueel. Het Tibetaanse Dodenboek raadt een dwalende/reizende ziel aan om binnen te gaan enkel en alleen in het Zuiden, of het Zuiderlijk Werelddeel, om een wedergeboorte te beleven.

Om het “Heilige Zuiden” samen te voegen met het “Vrouwelijke Goddelijke Aspect” zal in een blog niet in de smaak vallen, daarom heb ik enkel de feiten naast elkaar gelegd. Misschien ongelooflijk, fantasierijk, onwerkelijk. Geen probleem… symbolisch beschouwd vertoont het zuiden de letter V. Die staat voor de VIJF en voor VENUS, de Liefdesgodin, wiens kosmische loop een pentagram beslaat. Dat de V ook het teken voor “peace/vrede” is lijkt bijna vanzelfsprekend. Dit teken werd vooral in de heilige ikonen van Zuid-Rusland en Griekenland beroemd vanwege het kindeke Jezus gedragen door Maria zijn moeder,  waar te zien is dat zijn vingertjes het V-teken toont. Zo’n ikoon was afkomstig van de oosters-orthodoxe kerk, een werk waarvoor Gods zegen gevraagd werd, gepaard met diep gebed en intens vasten. Bij nadere studie wordt het feit geopenbaard dat de Heilige Maagd Maria vernoemd wordt voor de speciale ikonen.

VENUS en haar kosmische loopbaan die een pentagram toont.

Epiloog:

In de meest primitieve voorstelling van een goddelijk aspect neem ik altijd het symbool van de punt en cirkel. Uitgaande dat de punt exact in het midden is, zal deze nóóit de grotere cirkel kunnen raken. Wanneer die wél verbonden zou worden is dat enkel voor te stellen door de vorm van een spiraal of een pegel met een boven- en onderkant. Aangenomen wordt dat de Aarde zich in ons Melkwegstelsel bevindt die de vorm heeft van een spiraal. Wanneer deze geheel plat zou zijn is er een punt (midden, centrum) en een cirkel (omtrek) te ontwaren. Uitgerekt is dat dus een pegel. Zonder goed of kwaad symbool. Waarom men deze een “richting” heeft gegeven zal te maken hebben met onze eigen aardbol die een Noord- en Zuidpool kent met de aardmagnetische velden. Die bestaat uit magnetische velden die bij de Noordpool in de aarde verdwijnen, om bij de Zuidpool weer op te duiken. Elke keer als ik op Java of een van de andere Indonesische eilanden naar het zuiden kijkt denk ik aan deze stelling. En maak me langzaam een voorstelling van een vrouwelijk goddelijk aspect, een zielereis naar het heilige zuiden, die spiritueel en geestelijk is, en materie wordt bij terugkomst ... (anders vertaald… de spermazoïden die hun weg vinden naar de grote Moedercel, en één toegelaten wordt de eicel binnen te dringen, waarna direct de deling begint… 2×2=4, 4×4=16, 16×16=256 et cetera)

DANK U